Zaman, senin bende yarattığın yalnızlık kadardı
Daha vardı.
Zaman, soluksuz, ufak bir an kadardı. Bütün yaşanacakları kaplayabilirdi aklımdaki taze karanlık. Ben, her bir mısrayı gecenin üzerine döşerdim de bilmezdin sen... Daha vardı. Zaman, senin bende yarattığın yalnızlık kadardı. Zaman tükendi, aydınlık zifiri bir karanlığın hizmetkarı şimdi. Kalabalıklar arasında kaybolmuş, solmuş bir sonbahar gibi öteliyorum geçmişi Yarını bugüne gömüyorum, bugünü düne topladım... Şimdiyi zor hesapladım... Kendimi bir çuval kelimenin içinde buldum sonra. Ölememiş, diriyken de gömülememiş, hiç söylenememiş bir çuval kelime içinde resmen uyuyordum. Karanlık bir ılık rüzgar olup dokundu saçlarıma... Daha vardı... Bileklerin bir kuşun ayakları kadardı. Dokundun! Narin ve gitmeye hazır... Kalmaya gönülsüz... Sarıldım... Sen beni kelimelerle yapayalnız bıraktın... Asena Gülsüm Güneş |