Odam Şiirsizodam dağınık zorluyor pencereleri(mi) adres bilmez sonbahar rüzgarları. gece olabildiğin(c)e karanlık gök nisandan beri ilk kez yıldızsız karşımdaki yolda insan yok ya arabalar ya evler ya ışıklar var gördüklerimde bildiklerim bilinmeyen denklemlerde hala. odam okunmamış/ellenmemiş kitaplarla dolu kararsızım hangisini açmaktan. yorulmayan kafamda ise bin bir soru acabalara keşkelere belki de bazenlere takılmışım çoktan ve farkında değilim zamanın deli akışından ve saatlerce bir şey yapmamak gibi bir huyum mevcut. odam şiirsiz sevmiyor alt alta dizilen mısraları duvarlarım. bu bir kefede ağırlık etmeyen halim yalnızlığımı paylaşır her zaman her zaman bir başka ben hüviyetinde cebelleşirim ev(im)de tek başıma kaldığımda. Mehmet Selim ÇİÇEK 18 Ekim 2012, Kızıltepe |