Gül Işığı
Su aziz gül emsalsiz
Teri gül teni gül gülşeni cennet Bulutlar taşır başı üstünde Ayağının değdiği yer elemsiz Medine bahtiyar Mekke nefessiz Ah kısmetsiz Taif! Hicretin gülü açtığında Bir güvercin kanadında titrer yüreğimiz Hurma dalları ağlar geceleri Kumlar üşür Sancağını melekler taşır Ağ örer örümcek kıskanır ipek böcekleri Bilâl’in dili lâl Artık ezan okuması muhal Özledik kokunu gül ışığı bizi de yanına al Sensiz esenlik hayal Elimizde kalıyor tutunduğumuz her dal Ey teri gül teni gül gülşeni cennet Sen ol tuttuğumuz dal… Ankara, 15.10.2012 İ.K |