gökyüzü heryerden görünmüyorbir el uzatta yerlerde sürünmesin suratım laf kalabalığından avuntu bekleyenlere örnek gösterdim kendimi hezimeti zimmetime geçirdim benden başkasına uğramasın diye kimi temsil ediyor aşk ayrıcalıklı bir kandırmaca tahsis ettiğim buluttan yağan yağmur verdiğin değeri değerlenlendirmeye almadılar juri özel ödülü gözlerine bana yaşattığını yaşa bana yaşattığını yaşa dağlara taşlara fırtınalı bir gemideyim aslında gemi benim kendimdeyim kendimleyim... zaman kaybı kan kaybı ise zaman artık en iyi ilaç değildir… |
bana yaşattığını yaşa...
.....................
.....................
zaman kaybı
kan kaybı ise
zaman artık
en iyi ilaç değildir...."
Sitem, kırgınlık ve beklentinin olmamasının acısı hissedilen yürekten dökülen dizelerle dolu duygu paylaşımınizi okuyunca; yasamın akıl almaz butunselligi ve tesadüfleri nicin yaşadığımızı sorgulamadan edemedim.Herşey hissedildiği gibidir ve herkese özeldir diye düşündüm; dilin ucundaki sozler , kağıda yazmış olduğumuz sozler gerçeğin bır bölümü sanırım.Sahip oldugu sinirlandirmalarla yaşanılanı anlatmada dil bile yetersiz galiba.Arkasında tesadüf gibi gözüken kurgulanmıs kapının anahtarı açılıp insan içeri alındığında kendisi toplum icin çalışırken gölgesi bireysel davranış sekillerini özgürce yaşıyor.Her doğum ikiz bır dogumu simgelemekte ise en buyuk yalan kendimize söylemiş olduğumuz kendimdeyim, kendimleyim oysa....
Kutlarım
Saygılarımla