Bir son yok artık mevsimlerce yıkansa bile…Gün battı doğum sancılarıyla, gece korkudan karanlık Aşk dönünce vefasız yüzünü Aylar kaçışta Bir son yok artık bunda Mevsimler boyu “aşkın” yıkansa bile… &&& &&& &&& &&& &&& &&& &&& Bak ben aşkınla ne dertlere düştüm Her şeyden doydum yalnız sensin noksan Ne garip dünya acılarla piştim Ten korku saldı benim neyim noksan. Urba bol üste düşüyor üstelik Bir haber salıp içimi ısıtsan Hava çok soğuk kar etmez metelik Ten korku saldı benim neyim noksan. Fitne girerse seni andığım an Kızgın mı kafan ya gelince yoksan Kaçma sen sakın seni sardığım an Ten korku saldı benim neyim noksan. Kokundan mahrum kalmasın yürek Sana varışta hayallerden çıksam Neyim kaldı ki bir kazma bir kürek Ten korku saldı benim neyim noksan. Bir aklı başa toplayarak durulsan Yangın yüreğin yarasına baksan Ferahlığınla gönlüme kurulsan Ten korku saldı benim neyim noksan. Gece sabaha hep gebe kalsa ya Ne olur bir an da karşıma çıksan Derin bir ahtın aşkıma varsa ya Ten korku saldı benim neyim noksan. Sonsuz bir aşkla kalbim atıyor yar Ya sen gel bana ya ben yola çıksam Sevgin sevgime sevgi katıyor yar Ten korku saldı benim neyim noksan. Hasretin dağlar özlem köz de yakar Küsmeden bana öylece bir baksan Gel ne olur yar ömrümden aşk akar Ten korku saldı benim neyim noksan. Duru yürekle açığım ben sana Saf hisle bakıp doğruyu dokusan Yanıma varıp can akıtsan cana Ten korku saldı benim neyim noksan. Ölümcül aşk’a sen de gönlü taksan Bende her şey var senin imin noksan (17.10.2012) AZAP… |