38
Yorum
37
Beğeni
5,0
Puan
5448
Okunma
İçim de niçin çöreklenip de duruyor ki kör sevdan
Ortamın bozukluğuna
Nispet mi bu?
Yüreğime sinmiş tek koku siperlerin kokusu
Tam cephe bekler dururum haklılığı
Yağarken üstüme adaletsizliğin namert kurşunları
İstersen var da
Sen de çek git yoluna
Nasılsa ben tecrit odalarına elim mahkûm
Kim kimin umurunda sanki
Bahçeler dolusu gül taşıyorken şu gönlüm
Bak işte sadece o güllerin kokusu kalmış benliğimde
Dönüşte yüzümü açık gönülle yaratanıma
Sevgi derdim sevgi sunup durdum ben gönüllere
“Biçareliğin eli zaten zalimlerin hükmünde yok olmaya er geç mahkûm”
Şaşıp da bizim ellere gelirsen yar
Doğurt da gel göğsünde dolunayı
Şavkı çarpsın ki yeryüzüne
Tüm dünyadaki rezillikler bir bir görülsün
Bir iyilik yapınca ki sen
Sanki ölür müsün?
Sen denizin gelgitlerine sakın aldırma
O nadide bir kadın görünce durulur
Haksızlıklar karşısında ne kadar kalleşse
Güzellikler karşısında mum tutar onun yüreği
Tüm ruhuyla süt liman olur
İçten içe hasret kaynatıp dururken sevgiliye
Bin bir dert içinde kaybolur
Umut sunarken sofraya umutsuzlukta pişer yürek
Küllü yalan ve dolan dolu bu dünya
Bana nasıl sen/sizliğim sevda olduysa
Ben/sizliğim nişan olsun senin göğsüne
Bir elimde sevdanın ağırlığı
Bir elimde o zalim vefasızlığın
İkisi birlik olup içten içe bitirmeden beni
Midem bulanıyor artık
Bir nokta koydum işte yüreğime
Aşkının üzerine koca bir de kırmızıçizgi çizdim
Bil ki nokta konulan gönül yarasının kabuğu çok kalın olur
Arama artık bulamazsın ki sen
Bende ki seni
Ben sendeyken benden içeriydi yüreğim
Sen bendeyken de sanki el gibiydim
Deyin ki onun yaşantısı yalnız bir kendisine azaptı
Elleriyle “gönülden gönüllere” en güzel gülleri
Taşıyıp da durdu
En sonunda da“Güllerin” kokusuna kapılışta
Buhar oldu
Kuş oldu
Dayanamayarak haksızlıkların karşısında
Her şeyi geride bırakarak
Kanat çırpıp buhar oluşta o uçup da gitti…
(15.10.2012) AZAP…
5.0
100% (40)