YORULMUŞUM BENBen sana bir ümit vermedim diyor Hep kendi kendime kurulmuşum ben Ben sana gönlümü sermedim diyor Boş yere bulanmış, durulmuşum ben Dur desem gör beni tanıyamaz ki İçinde yara yok kanıyamaz ki Maziyi anlatsam anlayamaz ki Bir düşe bir hiçe vurulmuşum ben Güzeldir coşturan her dem edibi Dağ, bayır koşturan sevdanın dibi Leyla’sın arayan bir mecnun gibi Yar diye boşluğa sarılmışım ben Yükseldim göklere kuşlara doğru Koşturdum peşinden düşlere doğru Uzandım toprağa taşlara doğru Dermanım kalmadı yorulmuşum ben |