Sayın arkadaşım.Önce güller ve manzara çok etkiledi beni.Sonra memleketiniz için yazdığınız çok güzeldi.Hayalende olsa anlattığınız yerleri gezip görmek çok keyifli idi.İnsanın kendi doğup büyüdüğü yer gibi yok değil mi.Ben yaşadığım memleketimde çok acı çektiğim ,hiç mutlu olamadığım için o özlem yok benim içimde.Sanki Antakya'da doğmuş ,büyümüş gibiyim.Hiç yadırgamıyorum.Çok güzel pastoral bir şiirdi.


Sayın arkadaşım. şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.



Üzülme!.. Dert etme can!.. Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan... Ne mutlu sana!.. Elinde olmayanları söyleme bana... Elinde olanlardan bahset can!… Üzülme!.. Geceler hep kimsesiz mi geçecek?.. Gidenler dönmeyecek mi?.. Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede.. Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış... Bil ki! Güzellikler de var bu hayatta... Gel Git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?.. “Hüzün olgunlaştırır” ...“Kaybetmek sabrı öğretir”...

Hz. Mevlana