Çaydan Geriye Kalan
Duasın yüreğimde tütersin buğu buğu.
Bir hayal bestesisin bardağımda ışıyan. Hep gamzen dolduruyor hayalimde boşluğu. Yüreğimde köz ol da ömür boyu benle yan. Zamanı sen süslersin kopar takvim yaprağı. Elifin inceliği ellerinden süzülür. Üstüme sen at n’olur öldüğümde toprağı. Sen el gibi durursan mezar taşım üzülür. Bir yağmur damlasının özünde buldum seni. Katre katre süzüldü usaren yüreğime. Su ile harmanladım naz ıtırlı buseni. Çayın rengini kattım dudağındaki ime. Billur misal bakışın bardağa ilham olur. Buğulanır nazarlar senin hoş ikliminde. Vaslına eren dudak bin bir efsane solur. Adını gizler ateş semaverin iminde. Naz yurdunun perisi gül misal soylu ceren. Akşamın alacası muştularken Leyla’yı. Mecnundan mecnun olur senin yurduna eren. Resmeder naz perisi demlikle dolunayı. Çaydan geriye kalan bir buğulu hayal mi? Çaydanlığın sinesi ateşte nakışlanır. En yakın bildiğimiz aslında bize el mi? Hüzün diyarlarında hasret ile kışlanır. Ankara,12.10.2012 İ.K |
Akşamın alacası muştularken Leyla’yı.
Mecnundan mecnun olur senin yurduna eren.
Resmeder naz perisi demlikle dolunayı.
Hele birde yakın iline ayak basınca
Gönülden teşekürler
selamlar.