HAZANDA SON CIRPINIS
Bahar , sessiz vedalasti yazla ,
Besbelli yazda kirgin üzgün Bakmadan gidiyor yüzümüze . Anlasildi , Kacirdik bu son mevsiminide. Ama olurya ! Belki hazan gebedir ask"a Hazanda acan gülüm ol sen benim, Kuytu kösesinde arka bahcemin Kalkip penceremden bakinca Bir sabah Seni zamansiz acmis bulayim. Kokunu cigerime cekeyim , Yapraklarini öpüp koklayim, Ama koparmayayim, Sen her sabah yeniden ac. Bir seherde yolculuk et ruhumda , Taptaze solugunla Mahrum etme beni essiz kokundan. Bense , Gizemine hazanin hayran kalayim . Ve, yazdan Hüsranla ayrilan kirgin yüregimle Son bir istekle ellerimi sana uzatayim. Sen kokunu saldikca eksenimde, Bende senin ardin sira dolanayim, Sonsuz huzuruna uzanayim , Bu hazanda bari son bir cirpinisimla Icimden geleni doyasiya yasayayim.. Nuran KARACA 13 9 2012 saat 8 |
yaprak düşer yere bir bir....
hazan ayı hüzün ayı derler ya ben hiç inanmam...
eğer varsa sevdaya dair bir çırpınış bence her mevsim bahar...
kutluyorum şairem...
saygılar,sevgiler yüreğinize...