SESSİZ VEDAMor bakışlarıyla haykırır geçmişine, Kocasının yumruklarına direnen bir kadın Umudu inanca bırakmıştır Yapılan eziyet kutsaldır, zarif bedenine Başkaldırı yasaktır Zayıftır, gücü kadar isyanı Gözlerinde intihar saklıdır Kaşlarının arasında dalgalanırken öfke, Geri dönüşten yoksundur duyguları Yolu namus diye çizilmiştir çilenin O, vücudunda saklar anıları Sessiz vedası, Günah çıkarma günüdür kötülerin Kimbilir kaç sessiz veda bağışlanmıştır toprağıma Kaç kötünün insanlığı belirmiştir az zamanda Oysa üç beş gün çökertmez düzeni Düzen sonsuzluğa adanmıştır İstenmiştir ki gün başka türlü yaşansın Sürsün diye bu cinayet Zihinlere vurmadıkça güneş, Bütün güllere uzansın diye... (o.k.ş) yurdum kadınına... |
gıcırtılı bir kapı aralanır
ve çilelere göğüs geren o beden
yorgunluğunu hatkırırcasına sallanır bir darağacının ilmeğinde
kimbilr neler yaşamış ve o narin bedene neler nakşetmiştir hayat denen zalim
sonra gün geceye kuvuşur adsız birşehrin
filanca mahallesinden bir feryat daha yükselir gecenin zifirine, hayatın adaletine inat
ama terazinin zembereği bozulalı çok olmuştur...
eyvallah birader...