TOPRAK ADAMLARICemil Dayı ve Kadir Dayı Biri davulcu biri zurnacı Güzele güzel demesini bilen, İffete el sürmeyen, Yurdumun vatansever insanları Kaderlerinde bela yazılıdır Yaşam, bütün acımasızlığını onlara sunar Ansız gurbetlerle yüklüdür omuzları Nefsi müdafa ederler nimetlerine karşı En büyük nimetleri ölümdür Kanlarının deliliği tutar, bir kere severler Ne soydan geçerler ne de yardan Bedenleri karalıdır, yürekleri saydam Yeşil yeşil damarlar kalkar alınlarından Alınları nemlidir Saklanmış türküler söylerler Anadolu haykırır sohbetleri Yontulmuş taş gibidir elleri Günler görmek istemezler uzakta Özlemleri sıladır Topraklarının bağrı delik deşiktir Gün gelir tahıl dolar depolar, ömürlük Gün gelir rahmet beklerler elleri açık Haddinden fazla sokulamaz güneş Başları puşilidir Kadir Dayı gümüşten zurnasına üfler Yürekler dinginleşir, şenlik derinleşir Cemil Dayı elinde tokmak, davulunu döver Sesi, uzaktan da yakından da hoş gelir Kötülüğün cenaze marşıdır, çıkan bütün ezgiler o.k.ş |
cemil dayı onun mezarının başında
kara çarşafla örtülü davulun tıngırdatır...
Birader dünya durdukca başındik kalemin daim olsun