Akıp gidiyor zaman, ben hep erteleniyorum..
Günler öncesinden çıkıyorum yollarına,
Yine sana geç kalıyorum..
Denk gelmiyor ellerin ellerime,
Menzilime uğramıyor bile gözlerin,
Oysa Günler öncesinden çıkıyordum yollarına..
Yetişemiyor, hep geç kalıyorum sana..
Bayramlık sevinçler doldurup kalbimin iç cebine,
Sana koşuyorum,
Sonunu bilmediğim bu bulmacada..
Nereye adını yazsam yetmiyor satırlar.
Sol’dan sağa sen,
Yukarıdan aşağıya ben çıkıyorum,
Denk gelemiyoruz bir türlü..
Oysa ne çok isterdim,
İsminin ardında soy ismimi..
Ama
Olmuyor!
Ne yapsam kurtulamıyorum..
Ah bunu bir bil/sen..
Şimdilerde ismin kimliğinde yetim duruyor mudur?
Bilmiyorum..
Ya da üvey anlamlar mı yükledin mazi’mizin üstüne..
Dilim varmıyor,
Söyleyemiyorum.
Ama
Şunu bil ki;
Seni çok seviyorum..