istanbul deniz dibinden gök yüzüne kar yağdırmayı bilseydim sizin gibi
ruhunuzda ayrılık terkediliş bir inzivacağız yaşatmayı isterdim
bilseydim yüzmeyi
gemiler de görmesin cani siyah ve mavi
devrildim ...
sözün özü
güzel bir şiir yüreğinize sevgi emeğinize saygı bizden...

doğduğun günü kutlamaya odaklanınca ,doğduğun gün kendini öldürdüğünü tekrar okumalarımda anladım.şimdiye kadar yazdığın en etkili şiirin buydu sanki luna

paspas paspass olali boylesi buyuleyici anahtara rastlamadi... kelepceleri kirilmis, kilidi Yusufun kuyusuna dusmus bir vucud-u haneye "kapisiz" denirdi.. Kitapsiz..

Girdaptan çıkmış gibiyim.Şiirin içinde kayboldum.
Yıldımlar çakıyordu kelimelerin arasında.Ve Final.Muhteşem bir bağlamaydı.Karar senin demiş...
Harikaydı.
Kutlarım.

Alkolik bir noel babanın heybesinden
Aralık ayının son gecesinde düşmüştü
Kazayla
Varması ekimi buldu
Bilmem kaçıncı yılda


O daha ne olduğunu anlamadan
İlk çığlığında
Göbek bağınla sözde hayat vereni
Soluğunu kesiverdi
Gülüşü ilk o zaman kaybolmuştu galiba

Kollarını sarılmak için her ileri uzattığında
Birileri doğradıkça doğradı cılız bedenini
"Sadece ağaçlar budanır "demişti dimi biri (?)

Kara orman içinde
Kuytu koyaklar kenarında
Katran karası ummanlarda
İnadına mavi-beyaza kurguladı düşlerini
Oysa ki ; Gökyüzünü hiç görmemişti

Düşlerine mi çok tutkundu
Yoksa inatlarına mı
Kimse bil(e)medi
Yada bilmek istemedi

Her gelen yokluğunla geldi kollarına
O sımsıkı sarıldıkça bütün çokluğunla
Zehirlerini bıraktılar usul usul her bir yanına

Var olmanın dayanılmaz ağırlığında
Yok ol(a)mamanın gerçeğinde fazlaca

Kusamadı
Yutamadı
Kanadı
Kanadı
Sustu

Geceleri yorgan altında saçlarını tutuşturup
Ağıtlar tüttürdü, susabildiğince çığlıklarında
Gündüzleri tenhalarda, ağır yüklü bulutlarınla
Kınalar yaktı ellerine her ateşte kavrulduğunda


Zehirli sarmaşıklara alışkındı evvel ezeli
Daha kundağında kesmemişler miydi bedeli
Tecrit odalarında savunması alınmadan
Biçilmemiş miydi kefeni
Ödemeliydi diyetini (!)


Turnalar kanadına emanet yüreği sıkıştıkça
Salıncaklar kurdu uçurum kenarlarına
Savurdu saçlarını uzunluğunca yıldızlara

Ve
Tanrı şahittir ki;
O kanınla yıkanmış kızıl gökyüzünü de çok sevmişti

Kanlı kefeni daha kurumamışken
Kendi gölgesinden dahi korkan
Ölü-sevici vampirlerinin
Görkemli zafer çığlıklarında
Yine
Yeniden dirildi
İnadına
İnadına

Bütün savaşı sadece lekesiz yaşamak adınaydı oysa

Yüreği elinde ol(a)mayan
Dilindeki ve belindekini yürek sanıp
Dudak kenarında salyasınla
Geviş getiren maskeli suretlerin
Gözleri içine baka baka
Binlerce kez budadı bedenini


Bedelse bedel
O
Ödedi diyetini !



(...)






Bu seninde bildiğin çokça tanıdık
Varlığınca sen ve ben
Ve yokluklarınla
Bizim Esrik Öykümüz Sevgili...





’Bugün
Bütün düşlerini, gülüşlerini yatırdı derin bir uykuya
Gelişine kurulu düzeneklerinin iplerini sakladı arka bahçesindeki kuyuya
Ve yüreğini ellerine alıp son kez gezmelere çıkardı
İstanbul’un bütün sokaklarında

Beşiktaş parkında bir bankta avaz avaz ağlattı
Cihangir sokaklarının ,dar merdivenlerinde sıkıştırdı
Kadıköy rıhtımında martılar aryasınla, kaçak demli çay içirdi
Taksim meydanında kara-haramilerin gözleri içine baka baka illegal sloganlar attırdı
Ayayorgi tepesinde şiirler yazdırdı ve türküler söyletti zazaca,süryanice,rumca,sırpça
Bildiği ve bilmediği bütün lisanlarda, hemde lehçesinle
Ve şehrin girişindeki emanetçiye rehin bıraktı
Sana teslim edilmek üzere

Sonra yedi eşit parçaya böldü bedenini, pastası niyetine
Her bir dilimini bu şehrin yedi tepesinde sana gömdü

Doğduğu gün
Sürgün yemiş işgal altındaki varlığını üfleyip söndürdü

Ayak seslerine öykünerek
Sadece senin varlığına doğmak için öldürdü...’






Ve Sen
Son dilek

Kayıtlardan düşürülmüş ve ırzına geçilmiş bir hayatın arkasına
Yokluğunu dayatma !





Çok çok nefisti beğeni ile okudum
yüreğine kalemine sağlık
Kalemin daim olsun üstadım
Saygılar selamlar

uffff öldürdün beni Luna, bu neydi Allah aşkına:( bütün şiirlerini beğenerek okudum hep, ama bu başkaydı, başka etkiledi beni...hatta tabiri yerinde olursa kaldırdı çarptı beni duvara hoyratça...ne bileyim işte anlatamıyorum, ayrı bir dokundu bu şiirin yüreğime:( çok güzeldi canım, çok...ama düşünüyorum da, ben bu şiiri okurken böyle dağıldıysam, yazanının ömründen ömür gitmiştir be!

çokça sevgimle canım benim...

Bu yüreği alkışlamak gerek...
O paspasın altındaki anahtarın fazlaca yalnız kalmaması, sahibinin onu hemen alması gerek...
Ve bir sevda öyküsünde bu kadar hüzne okuyucu olarak bile katlanmak gerek...

Günün şiiri bence...
Seçilmezse de benim günümün şiiri...

Tebriklerimle...

Selamlar dost yüreğe...

uzun ama sürükleyici, su gibi aktı geçtiiiiii...

Yüreğinize sağlık. Saygılarımla...

kimileri kaybetmeden anlayamıyor elindeki cevheri .iyi ki doğdun Luna ve yine doğman dileğiyle

Mutlu Yıllar Luna

Şiiriniz çok güzeldi; hayran kaldım.
Saygılarımla.

Mehmet Aziz tarafından 10/7/2012 10:02:37 AM zamanında düzenlenmiştir.