Her şeye rağmen hayat devam ediyor...

"Bir gitarın teline ,asılı kaldı baharları..."

Bu şiirin her dizesinden başlayarak veya hayata dayandırırak analiz etmeye çalışacağım. Bahar nedir? sadEce kıştan sonra gelen bir mevsim mi?
kimi baharını bir avuç para gölgesinde yaşar kimi başını dayadığı sevgilinin omuzunda...Kimi tanrıcılık oynayarak ve büyülenerek kendini adam yerine koyarak...

"Anadan üryan
Babadan hükümlü"

İnsan çıplak doğar çıplak gömülür bu bir gerçektir, babadan çok sistemden hükümlüyüz; ya rengimizden ya inancımızdan ya da kimliğimizden oysa Hepimiz toplumsal baharları beraber yaşayabilirdik!




"Kimlikli
Kimsesiz"

Kimlik bir kimseyse kimselik de bir kimliktir ve varolmaktır, asıl insan(insancıl) olmaktır. Atom çağındayken hala feodal ve taş devri çağı yaşamak kime ne yarar sağlayabilir ki, fakat hırsı hedef alan mermiler olmadığı sürece bu böyle gidip sürecek...

"Ne yaşadı
Ne öldü"

"Ne yaşar ne de yaşamaz" sözü hatırlatırken doğru bir tespitti insanları ölü birer diri olduklarına

"Birine göre;
İçin için kendine yandı"

Yandırırlar!


"Kimine göre ;
Hayata küstü"

Bir küs çiçeğine umutlarını asarak..


"Oysa ki ;
O sadece gitti"

Gitmek de bir başkaldırıştır...

"Ve
Oyun bitti..."

Aslında şiir bitti oyun devam eder ve etmeye devam ederken yeni figüranlar aranmaktdır. Ölmek te bir maharettir tabi davası ve inançları için

Kısa bir şiir içinde "toplumsal yaraları" barındıran yüreği alkışlamaktan onur duyarım


Sevgilerimle

Tüm gereksiz sözcükler ayıklanmış ve elene elene bu harika dizedekiler kalmış.
Kısa kısa sekiz bölüm. Ama anlattıkları o kadar çok ki...

Hemen finale yönelmek istiyorum; "Oyun bitti" hükmüne...
Biter mi?
Dünya kurulalıberi o kadar çok söylenmiştir ki... Ama bitmiyor işte oyun ya da oyunlar.

Çok şey yazmak üzere yorum yazmaya oturdum aslında. Ama bu denli öz olan şiire "Uzun bir yorum olmaz." dedim...

Kutluyorum şair yüreğinizi...

Selamlar...