Yitirilmişim gurbet eli bahane...
Vurulmuşum şah damarımdan
İliklerim söküle söküle Yaşamanın zamanı değil Var iken can çekiştirmek... Kabahat yalanıyor Görüntünün sis perdesinde Gerçeklerin dişleri azmış Bilenen nefretler çekerken kılıçlarını... İlmik ilmik umutlar Serpilmişliğin gazabında Sararan yapraklar gibi kurtuluşu Alıp götürecek olan o yeller... Boğulsun kirpiklerim göz yaşlarında Sebeb olan o his degil mi ki? İnsan olmanın can damarı Kahpe darağaçında sallanacağına... Yitirilmişim gurbet eli bahane Atsalar da özlemler naralarını Ben arar iken seni seni seni seni Sensizliğin kurşun sıkıyor bir daha bir daha... (Berlin,05.10.2012) Talat Özgen |