Gel sür saçlarını yaralarıma
Uzağımdasın
yokluğun buz gibi soğuk seni özlemekten yorgun bir körüm ey düşlerin peri kızı ey hayatın ışıldayan yıldızı sabahıma gün ışığı ol gecelerime yıldız gel dokun yüreğime bitsin bu sızı bak geçip gidiyor bahar gel nefesini nefesime kar ey yar dinsin bu kahır rüzgarı adını sen koy gönlümdeki yerinin sana vereyim ömrümü ömür ki bir uçumluk kuş bir adımlık düş sonbahar rüzgarları esiyor şimdi köküne küsmüş ağaçlar gibiyim savurup duruyor hayat oradan oraya içim dışım hazan rüzgar dudaklarımı öpmede yaprağımı üflemede hayat yokluğun kış, yokluğun ayaz üşüyorum gel tut beni güneşe atma ateşe sür saçlarını yaralarıma dokun hasretime ısınayım çırılçıplağım içim dışım rüzgar bulutlar giyindim gözlerim ıslak bir kısık feryat göklerin gürültüsü yağmurlarla yıkıyorum adımlarımı üstüm başım sırılsıklam şiir yırtılıyorum sayfa sayfa yaprak yaprak dökülüyorum sokaklara nokta nokta savruluyorum gel topla ve oku oku ve öp sonra yırt at beni yüreğimden aşk yaptım sana gel virgülleri çıkar ömrümden . nefesini ödünç ver nefesime bir gülü kanatmadan sevmek adına son nokta koyamadan cümlemize ecel. Nuri CAN www.nurican.com |
Saygılarımla........