ŞAİRİN ÖLÜMÜYağmur düşmemiş tarlaya döndüm. Çakır gözlüm sen gittin gideli… Volkan gibi kaynarken artık söndüm. Çakır gözlüm sen gittin gideli… Üstüne köprü kurdurdular, kuru çayın. Batışını sayamadım ne güneşin ne ayın. Yerini ne annen söyledi ne de dayın. Çakır gözlüm sen gittin gideli… Yazan kalemim elimden düştü, kırıldı. Bu beyin seni düşünmekten yoruldu. Sanki dünyada herkes bana darıldı. Çakır gözlüm sen gittin gideli… Baktığım her köşede senden bir hatıra, Gel diye bez bağladım gördüğüm yatıra. Sözcükler küsmüş bana, dizilmiyor satıra. Çakır gözlüm sen gittin gideli… Kimisi kara sevdalı diyor, kimisi deli. Vallahi tutamıyorum senin olmayan eli. Lal olmuş söylemiyor Mehmet’in dili. Çakır gözlüm sen gittin gideli… Seven mutlaka sevdiğine döner gelir. Aşkın kanununu yazanlar bunu iyi bilir. Yaşayamaz şair, kalem susarsa ölür. Çakır gözlüm öldüm sen gittin gideli… ___Mehmet ASLAN_____ Sarayköy-01-09-2012 |