Aşk-ı İlahi

İki dertli cümle yazsak aşık sanarlar,
Arada irfandan dem vursak sufi diye anarlar,
Birde bakarsın Nesimi gibi derimizi soydular,
İlahi aşk böyle bir şey,mecnunuda anlamadılar.

Haşa !Allah yok dediler darvinizime sarıldılar,
Ölümden korkdular reenkarnasyonu uydurdular,
Huzur yogada,fenkşuide falan dediler buta tapdılar,
Yüz yirmi dört bin peygamberin,
La İlaha İllellah dediyini unuttular.

Cahillik mi,imansızlık mı vallahi ben bilmem,
Ama ben üzerime ateşten gömlek de giymem,
Ben bir Cenab-ı Hakka giderim,başkasın gitmem,
Kuran-i Kerimden gayrısına,diğer semavi kitablara,
Hidayetim için,kurtuluşum için asla güvenmem.

Çok anlamlı bir şiirdi. Alkışlıyorum. İnanma özürlü olmamak gerekir. Yeryüzünde Allah'a hakkıyla inanamayanın varlığından ne çıkar? Hakkıyla inanmayı başaramayanlar maymundan türedik diyecek kadar alçalıyorlar. Altı üstü ormanın yabanisini yüceltecek kadar basitleşiyorlar. Maymunu onlardan daha çok seviyorum ve anlamlı buluyorum. Çünkü bir hayvan olarak kendi doğasında olması gerektiği gibi var. Kendini kendinden daha aşağıdakine benzeterek yüceltmeye bunu yaparken de basitleşmeye çalışmıyor.

Wesselam

tebrikler değerli şair sayfanızdan güzel şiir okudum...benimde ask-ı hakiki adında şiirim vardı...tabii o daha farklı saygılarımla...