Devşirme sevdalar yalan aşk'larDevşirme sevdalar yalan aşk’lar Karanlığa gömüldü aydınlık sonra her yer küül savruk savruk karanlık geceydi aydınlık aşk kucaklaşıp birden gündüz oluverdiler kanatları vardı aşk’ın şaha kalkmış al yeleli atları vardı göç zamanıydı göğe yükselip uçuverdiler atından inmeyen şehzade aldı kızı terkisine kızın gözleri masal masaldı geriye devşirme aşklar yalan sevdalar kaldı gerçek su yılanı olup dolandı yalanın ayaklarına hükmü yatsıya kadardı şehzade ile kız göğün maviliğinden kâh bulut olup yağdılar kâh sapsarı bir güneş kâh ateş kallavi koyu kırmızı alev alev yanıp yanıp yakıp yakıp küloluverdiler şu karanlık evreni aydınlatan tek meşalesi aşk’la şahlanıverdiler yokluğun içinden kayıp kül kül yağdılar yağdılar yağdılaar Yüksel Nimet Apel 28/Eylül/2012/Cuma/Bodrum |