enir mevsimi
başında
taç rahminde gizliyken irem ölü çocuklar doğurdu sabaha.. enirin sihrine eşkini akıtanlar bir kurşun on ikiden vurabilir ay çiçeğini yıldızlar düşmeden gökyüzünden saçak altlarında mırıldanın son şarkınızı ayağında taş başında kapkara bir bulut elleri ıslanmış bu enir mevsimidir yeşil beyaza kesmiş.. ölü çocuklar sinmiş mut öykülerine.. & enir:mersin mut:mersin ağacının meyvesi.. |
Her zamanki güzelliğinde..