Garip Bir Ruh Hali…hırçınım, isyankar ve asiyim bu aralar nedense gözüm, gözyaşımı kirpiğimin ucunda saklar yürek söyledikçe, kalem küsmüş yazmıyor kalem yazsa, yürek kendi çığlığında boğuluyor... sebepsizce sataşıyorum oraya buraya içinde kalleşlik olan güzel bir kavga çıksa rastgele sallasam en güçlü yumruklarımı artık nerelerine rast gelirse çelik topuklarla attığım tekmeler gözlerim tabanca, bakışlarım kurşun olsa talim yapsam, işaret parmağım yorulana kadar saçlarım kırbaç olup şaklasa sırtlarında yılan gibi kıvrılsa bel oyuklarında ayıklasam tırnaklarımın arasından derileri nasibine düşeni alsa birileri... kin ve nefret arsızca meydana çıksa… diğerlerinin öfke hedefi olsam bir anda aldığım darbelerle dişlerimi saysam yerlerde sürüklenirken saçlarım avuçlarında kalsa öbek öbek kırılan burnumdan kan püskürse irinlerimi kussam üzerlerine kahkahalarla gülseler halime naralar yükselse ‘’bir daha vur’’ diye… kimi ise acıyarak baksa, elini uzatmaya kalksa alaycı bir gülüşle başımı çevirsem, tutmasam elini içlerinden en kalleşi, en haini, en insafsızı, en vicdansızı tam on ikiden vursa hırçınlığımı nedensiz, sebepsiz olan bu kavgada ölür müyüm? yoksa birazda olsa durulur muyum? dedim ya hırçınım, isyankar ve asiyim bu aralar simsiyaha büründükçe beden, iç dünyamı karalar bu gidişle beni beyaz kefen paklar... 26.09.2012_______________Seher_Yeli |