İZİ KALDI
Yağmur öncesi yüreğimin kıpırtısız sessizliğindeydim
Gözlerim kapalı serin düşlerdeydim Yağmur bulutlarını çağırdım Avuçlarıma kondular Kelebek kanatları gibi hafiftiler Yumdum avucumu Alıp gitmesin diye rüzgârlar… Trenler geçiyordu yüreğimin kıyısından Bir boşluk ki sormayın ah! Geçtiği yerlerdeki yıkıntılar… Yaprak dökümü mevsimlerdeki vuslat sancısı Kırılmış zincirlerdeki derbederlik Ve can kırıklarının uğultusuz acısı Mutluluk oyunlarında sobelenen bizdik Zamanın bilmem hangi mevsimindeydik Çalıntı gecelerin bahçelerine ay ışığı ekmiştik Grameri bozuk sevdalardan geçip Binmiştik bir uçan halıya zamansız Her şafakta yırtıp geceyi an be an Hüzünbaz sevişmelerle geçiverdi zaman Noktalara boş verip, virgüllere bel bağladık Yaşamanın kırklarını onarmak için Hoyrat sevinçlerle kutsadık Kaç iklim bozulmaları yaşadı Kaç mevsim devirdi de yıkılmadı Mağrur yüreğimin sert kayalıklarında Asil ve firari sevdaların izi kaldı… Şükran Demirtaş |