GEL ARTIK
Direnme! Vuslat için vakit geç değil aşkım
Hasreti takvimlerden artık söküp atalım Olmadı bir gün bile döneceğinden kuşkum Mâni olan ne varsa, üç kuruşa satalım Tek ben miyim söyle yâr, gurbette çile çeken Nicedir habersizim, budur belimi büken Gecelerden bir gece, herkes uykuda iken Umudun saçlarını perçeminden tutalım Kılıç çeksin gözlerin değince gözlerime Dilim lâl olsun, yansın, felç insin sözlerime Uçuruma koşmazsam kilit vur dizlerime İste, ölüm koynunda sere serpe yatalım Hırs değil, heves değil, kara sevda bendeki Her anım aynı zikir, adından başka ne ki? Eski defteri yırt at, dünde kalsın dündeki Ömrümüzden kalanı birbirine katalım Bırakalım, arzuyla taşsın duygunun seli Damlasına muhtacım senle küstüm küseli Ufukta gurûb eden kıpkızıl gün misâli Batacaksak sevdiğim, gel, beraber batalım Mücella Pakdemir |