Ağıla dıhhar davarı
Havluya saçar zavarı
Yem döker vurur zavırı
Çan sesleri zil sesleri
Karışır guzu kösleri

Topal guzu arda galır
Keçi aslan payın alır
Musuldaki yem azalır
Karaaşı hırriği var
Kulaklısı, gürrüğü var

Doru gısrak kişner durur
Deli camız kötü vurur
İşallah iplerde gurur
Sırınsısı salkım saçak
Gelin o günlere gaçak

Az yedi arkada galan
Eşşaan üstünde palan
Sıkı tutar eğmez golan
Azık habenin gözüne
Sürer yazının yüzüne

Sürü koyulur bayıra
Gören malını goyura
Çobanı Allah gayıra
Gaç tepe var aşacağı
Aşikâr çok goşacağı

Gaval aralar bu demi
Dalar gider çalar hemi
Dünya söbe batmaz gemi
Yansa içinde nesi var
Gavalın ezgin sesi var

Karabaş yedi yalını
Andırıyor bir yalımı
Bekler kurt denen zalımı
Girmeye görsün sürüye
Çoban yetişir deriye

Geçilere dur denilmez
Çıktığı yerden inilmez
Dutsan sırtına binilmez
Daşa düşer işin hası
Eceli alın ortası

Acıkınca sağar südü
Soğuk suda artar tadı
Çoban döşeğidir yatı
Gürneşe vurur davarı
Düzülür kurar tuvarı

Kadınlar kolunda kova
Sırtıdır bebeye yuva
Hele bey getmişse ava
Aceleden sağıp döner
Yemek noldu ocak söner

Ayıkır güneş eğilmiş
Sürü bir yana dağılmış
Melemeleri çoğalmış
Hey heyler dağa yukarı
Yürütür yalvar yakarı

Dinledikçe hıpır hıpır
İçi oynar kıpır kıpır
Guzu tatlı oğlak zıpır
Bozar bütün neşesini
Boşa verir köşesini

Navruz sümbül ayrı dilde
Kuzukulak sever dulda
Katık olsun çiğdem bul da
Purçalığı tutmaz dişi
Kenger yakın arkadaşı

İçer gaklığın suyunu
Gözetir sarpın sayını
Teh çıktı azık tayini
Ekmeği içine özer
Hemi yiyip hemi gezer

Doyurur gece yarısı
Bir olur akı karası
Gurt düşer gırklık yarası
Gatıranı em der çalar
Sinekler üstünü talar

Bacıklar güçlü gısıra
Koyakta uykuda sıra
Yatağı benzer hasıra
Keçe üzerini örter
Üç saat yeterde artar

Bir günüdür bunun hepi
Öküzler pisletir göpü
Doğrulmaz kazmanın sapı
Keven sökmek ehil işi
Öyle edemez her kişi

Gözümde tütüyor dağlar
Gül kurumuş viran bağlar
Ağlayanlar niye ağlar
Damlar bazen yarısı kan
Dertmiş meğer bütün akan

Ah gidi eskiler noldu
Eski durur olan oldu
Lüksler hayatlara doldu
Günler kısaldı vesselam
Hükmünü yitirdi kelam

Seneler uzamaz galan
Nefisde dünyada yalan
Kalender’miş ömrü talan
Tepe mi var aşılacak
Gayri sona koşulacak


20. 09. 2012

Haşim Kalender