AŞK'A İNKARDI SİNHÂ
Belkide reddetmeliydik
Aşk bizi ziyaret ettiğinde Anladım ki Sadece yâr(a)landık Muhtelif görüşme günlerimizde Kocaman masallarımız arasından Gülen tek şey ten’di Aşkın zaferi de yenilgisi de ortaktı sinhâ Aklımı zorluyordu sevişme seanslarımız Tek ruh olma çoşkusunda,biri ölüyordu Çoğul beklentilerimi susturuyordu Sus yanların Tebessümünün burukluğunu içtiğim gecelerin birinde Sabahları saklıyordun dudaklarında Öpmeye gebe üryanlığımızda Hep bana göçüyordun Kirpiklerinden ben’i ayıkladığımda, kördün Güldün ve kendini gördün O gün bahsettin vizyonunun genişliğinden Ki sen bile kayboldun tutarsızlığında Bilgeliğinin gölge boyu kısaydı sinhâ Ondandı yaz aşklığın Oysa ben seni eylülde sevdim Koynunun ılık sağnaklarında Şimdi,bilmediğim bir kentin soluğunda çıplak Düşle gerçek arasıydı ikiye bölünmem Ben’de bir Ben bir de Sen Öylesi bir kalabalıktık işte göğsümdeki bûsede. (19.09.12) NÜRGÜL OCAK |