EYLÜL AKŞAMINDAN
Bir İstanbul akşamı başlarında
Yine hüzünlü eylül ayı ortasında Sararıyor ağaçların yaprakları Yakın düşmesi mevsim sonlarında Renklerin ahengini verse de tonları Düştü düşecek kara toprağa dalları Yaz boyunca masal tadında yaşadı Sardı kalkan oldu onca sıcaklara Gölgesinde barındırmada mı aşıkları Geçti zaman kapıya dayandı hazan Bulutların gölegesi koruyor başımı Tütünün külleriyle dolmuş tablam Sigaramın dumanı kaplıyor odamı Mecalsizim kalkamadım masamdan İçimde büyüttüğüm çiçeklerim solgun Hani goncayken koparılmışlar dalından Bakıvermişsin yeşermiş umutlarım Sevdanın yeli değil di esen başımdan Arzularımın rüzgarı esti de geçti gitti Acı tatlı anılar oldu bize geride kalan Kulağımda çığlık çığlığa bir arya sesi Tanımadığım bir ses vuruyor notadan Akıntıya kürek çekiyorum sanki Pusulam gönlüme bağımsız aklımdan Hani isyanımın aykırılığı yormuş ta beni Kan damlıyor bazen yırtık sayfamdan Eylülün hüznü bırakmış sabaha yerini Ben miydim yine geceden arta kalan Geç kaldım gaflet uykum bölünmedi Karşılayamadım sabahı eylül akşamından BİRGÜL AL 17-09-2012 İSTANBUL |
DEĞERLİ KALEM GÜNAYDIN;
FONDAKİ MANZARADA EN AZ ŞİİR KADAR HARİKAYDI..ÇOK ÇOK GÜZEL VEDE ANLAM YÜKLÜ BİR DUYGU PAYLAŞIMIYDI....
YÜREĞİNİZ V DE KALEMİNİZ DERT GÖRMESİN..
SELAM VE SAYGIMLA..