Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
Öncemiydi Sonramıydı Hatırlamıyorum Hüzünden gayrı ne giysek Yakışmıyordu Karlar yağdı saçlarımıza Yıldız demiş Susmuştuk Gökyüzü siyaha bürünmüş Yas vardır dedik Bizde siyaha büründük Titredik eşlik ettik Matemlerine Ama bir an Üşüdük İçimize çöktü sis
Aşkın Kahreden yılları Yoklukla geçmişti Hep sancısını çektik Çünkü ikimizde kimsesizdik Korkuyorduk ellerimizi bırakmaya Biri girerde Çalmaya kalkar bizi Biri girerde Sürükler sevdamızı ardına Neredeyse sarılarak yürücek Kelepçeleyecektik birbirimizi Kopmamak için
Her akşam ayrı bir hicran yarası Görmediğimiz bir acı Çalıp kaçıyor gönül kapımızı Kalbimizi tutuyor Gözlerimize korkuyla Sarılıyorduk Ne zaman bir merhem arasak Sonunda hep hüsranla k a r ş ı l a ş ı y o r d u k
Hep medetler umduk Teselli aradık Tam bulduk derken Yüreğimiz sonsuzluğa yelken açtı Gamzemizi buruk gülümsemeler sardı Çirkin bir tebessüm kondu yüzlere Ne etsek Nereye gitsek Ne giyersek giyelim Hüzünden gayrı Hiç bir şey yakışmıyordu
Yüreğimizden öte kalmadı vereceğimiz Her baktığımız göz Bizi çekti gözleriyle Nefesiyle tenefüs etti Ağzıyla yedi Kimi insaflı sandıysak Acımasızca sapladı hançerini Ne zaman tutsak Birilerinin ellerini Ellerimizi kopardı Yüreğimizden B i t t i k Kime adam dediysek Şerefsizce sattı bizi Artık hüzünden başka Herşey çirkindi
Biliyordum Sokaklar birdaha çıkmayacaktı ÖMRÜMÜZE Çıktığımız her yol Bizi sürükleyecekti ölüme Belki saçmaydı Issızlığımızda üşüdü kalbimiz İçimiz kanasa da Alıp yalnızlığı Basmıştık kalbimize
Mevsimlerin koynunda yaralı İki yetim yürektik Acılarla yoğrulan Onlarla yatan Onlarla kalkan Bu acılara katlanma sebebimiz Bir avuç sevgiyi Bir ömüre sığdırmak içindi Belki hayaldi Ya da rüyada bile Olması zor bir gerçekti Ama biz sevdik Hemde çok sevdik
Yeri geldi karanlığı Siper ettik gözlerimize Yüreğimizle sarıldık sevgimize Ağladık geceler boyu BelkiKurudu gözpınarlarımız Ama Tükenmedik Sevdik hep
Kimsesizlerin olduğu Bir yer keşif ettik Orada bile gülemedik Ne ettiysek Ne biçtiysek Ellerimizle yüreğimize Ne giydirdiysek Hüzünden gayrı hiç birşey yakışmadı Çünkü o gerçekti...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
'' Yaşanamamış Hikaye '' şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
'' Yaşanamamış Hikaye '' şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
kalplerde coşan sevgiyi doyasıya yaşayamayan ve bunu acılarını çeken bir gönlün sitem dolu haykırışı. ağır bir okunuş, akıcı sade bir dilin hüzün dolu anlatımı. buruk bir hazla okundu.tebrikler.
DUYGULARIN ŞAİRİNDEN YİNE BİR ZİYAFET BUYURUN DOSTLAR ETKİLEYİCİ DİZELERDİ KARDEŞİM YAZAN KALEMİN KIRIK DEĞİL DAİM OLSUN VE DAİMA YAZ YAZ YAZ BİZ OKURUZ SEN YİNE YAZ
Öncemiydi Sonramıydı Hatırlamıyorum Hüzünden gayrı ne giysek Yakışmıyordu Karlar yağdı saçlarımıza Yıldız demiş Susmuştuk Gökyüzü siyaha bürünmüş Yas vardır dedik Bizde siyaha büründük Titredik eşlik ettik Matemlerine Ama bir an Üşüdük İçimize çöktü sis
Aşkın Kahreden yılları Yoklukla geçmişti Hep sancısını çektik Çünkü ikimizde kimsesizdik Korkuyorduk ellerimizi bırakmaya Biri girerde Çalmaya kalkar bizi Biri girerde Sürükler sevdamızı ardına Neredeyse sarılarak yürücek Kelepçeleyecektik birbirimizi Kopmamak için
Her akşam ayrı bir hicran yarası Görmediğimiz bir acı Çalıp kaçıyor gönül kapımızı Kalbimizi tutuyor Gözlerimize korkuyla Sarılıyorduk Ne zaman bir merhem arasak Sonunda hep hüsranla k a r ş ı l a ş ı y o r d u k
Hep medetler umduk Teselli aradık Tam bulduk derken Yüreğimiz sonsuzluğa yelken açtı Gamzemizi buruk gülümsemeler sardı Çirkin bir tebessüm kondu yüzlere Ne etsek Nereye gitsek Ne giyersek giyelim Hüzünden gayrı Hiç bir şey yakışmıyordu
Yüreğimizden öte kalmadı vereceğimiz Her baktığımız göz Bizi çekti gözleriyle Nefesiyle tenefüs etti Ağzıyla yedi Kimi insaflı sandıysak Acımasızca sapladı hançerini Ne zaman tutsak Birilerinin ellerini Ellerimizi kopardı Yüreğimizden B i t t i k Kime adam dediysek Şerefsizce sattı bizi Artık hüzünden başka Herşey çirkindi
Biliyordum Sokaklar birdaha çıkmayacaktı ÖMRÜMÜZE Çıktığımız her yol Bizi sürükleyecekti ölüme Belki saçmaydı Issızlığımızda üşüdü kalbimiz İçimiz kanasa da Alıp yalnızlığı Basmıştık kalbimize
Mevsimlerin koynunda yaralı İki yetim yürektik Acılarla yoğrulan Onlarla yatan Onlarla kalkan Bu acılara katlanma sebebimiz Bir avuç sevgiyi Bir ömüre sığdırmak içindi Belki hayaldi Ya da rüyada bile Olması zor bir gerçekti Ama biz sevdik Hemde çok sevdik
Yeri geldi karanlığı Siper ettik gözlerimize Yüreğimizle sarıldık sevgimize Ağladık geceler boyu BelkiKurudu gözpınarlarımız Ama Tükenmedik Sevdik hep
Kimsesizlerin olduğu Bir yer keşif ettik Orada bile gülemedik Ne ettiysek Ne biçtiysek Ellerimizle yüreğimize Ne giydirdiysek Hüzünden gayrı hiç birşey yakışmadı Çünkü o gerçekti...
yazar Yalnız Adam Kalemi Kırık Mehme AKÜZÜM
Yine güzeldi yine duygu yüklüydü yine harikaydı dostum Okumadan epey müzik dinledim ve mest oldum Kalemi yüreği kutluyorum Saygı ve selamlar
Bana bir günün yirmi dört saat, bir saatin atmış dakika ve bir dakikanın atmış saniye olduğu öğretildi ama sensiz geçen bir saniyenin sonsuzluk kadar uzun olduğu öğretilmedi. Yaşamımızın her anında birlikte olmamız dileğiyle sevgilim. Demek güzel olurdu akıttın yine yaşları mehmet abi gönlün aklıyor sen yazıyorsun seni değerli kılan bu ve karakterin çok güzel bir şiirdi yüreğine sağlık sevgilerle kal sağlıcakla seni seven kardeşin taha
Yüreğimizden öte kalmadı vereceğimiz Her baktığımız göz Bizi çekti gözleriyle Nefesiyle tenefüs etti Ağzıyla yedi Kimi insaflı sandıysak Acımasızca sapladı hançerini Ne zaman tutsak Birilerinin ellerini Ellerimizi kopardı Yüreğimizden B i t t i k Kime adam dediysek Şerefsizce sattı bizi Artık hüzünden başka Herşey çirkindi
mükemmel şiir düşmüş sayfaya gönlüne saglık usta kalem.
Her satırda ayrı bir roman yazıyorumdum kendime, Her satırda ayrı bir hayal, ayrı bir yere gidiyorum, Ne şu an yaşadığım dünya ile bağlantılı, Ne de daha önce gördüğüm bir yer, Hani sıkılırya bazen insan hayatından, Ölsem de kurtulsam der ya hani, Satırları okuduğumda işte O an yaşamak istiyorum yeniden... Matemli Düş sokağında Ama NEREDEEEEEEE Roman gibi okudum şiiri Yetkin kalem var olsun Saygılar efendim