VAKİT Mİ VARDI?
Gözlerde vaadler dilde temenni;
Açtığın yarayı hiçliğin sardı… Hayale davetti o tatlı ninni; “Dalsaydın” diyorsun vakit mi vardı… Dizdirdim, hüküm ver en olmaz şuça; Çektiğim dertleri bir otuzüçe; Ben bana yeterken ancak ucuca; “Kalsaydın” diyorsun vakit mi vardı… Söylettin söylenmez denen kelamı; Kırdırdın sonunda kara kalemi; Sararmış bir zarfla kuru selamı; “Salsaydın” diyorsun vakit mi vardı… Ömrümü tüketti ödenen diyet; Bu nasıl işkence nasıl eziyet; Kalkan son gemiye hani bir bilet; “Alsaydın” diyorsun vakit mi vardı… Dilimde ağlayan öksüz bir hece; Aklımda sen varsın sonsuz bilmece; “Dönülmez Akşam”ı bari son gece; “Çalsaydın” diyorsun vakit mi vardı… Ali ALTINLI – 17/09/2012 Saat: 23:43 |
Aklımda sen varsın sonsuz bilmece;
“Dönülmez Akşam”ı bari son gece;
“Çalsaydın” diyorsun vakit mi vardı…
Ya geç ya da erken olunuyor nasipsiz güzelliklere. Şiirde bana ait öyle çok şeyler buldum ki, hepsi geç kalmışlıklarımın dile gelişiydi sanki.
yazan ele ve dillendiren yüreğe sağlık diliyorum.