Nıfs- ül leylde açar gül göze nem derde merhem.
Yemyeşil vadilerin hayali yansır suya.
Zeytinlerin duası olur asırlara em.
Gül misali yad etmek çelme takar uykuya.
İpekten kelimeler özde örter nihali.


Söz yanar kandillerde yüreği isi sarar.
Titreyen alevlerin düşünde bin sevgili.
Fettan bakışlarıyla gece Leyla’yı arar.
Çözülür billur suya gizemin meçhul dili.
Köz düşen sinelerdir özleyen hep visali.


Hazanın gündüzü sır gecesi gam örgülü.
Uzayıp giden yollar gönlü alıp götürür.
Mecnunun hayalinde tek gül Leyla kakülü.
Bir efsane yol alır bizi ardınca sürür.
Ve devran bize yükler ayrılıkta vebali.


Gecenin mi kabahat korkunun kollarında.
Suskunluğun ilacı gamzesi hangi yârin.
Hayalin ömrü biter vuslatın yollarında.
Aşkta ölçüsü tutmaz bildiğimiz miyarın.
Betimlemez sözcükler düştüğümüz bu hâli.
Ankara,15.09.2012 İ.K