BIÇAK SIRTIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sen beni alacakaranlıkta sev,,,O zaman mum kokar belki geceyi terkeden siyahlarımız
bıçak ucu bir hayalde kirpiklerimizde zaman aralanır sabahlar uzanır uçurumlarımızdan tuz gibi ufalanırız türkülerin kuytusunda yırtılır içini çeke çeke siyahlarımız daralır ruhumuza göğsümüz bıçaklanır bir göl kıyısında uyuşuruz ... bıçak ucu bir hayalde yağmurlara tutunuruz tuzdan yorulur terimiz hüzün yasaklanır ülkede kollarımızda hazan büyür Çamlıca da ıslanır telaşlarımız yoruluruz... seyreder elalem sokaklarda fısıldanır yasak masallarımız yaşarır yaşa doymayan gözler bebeklerden pudra kokuları sökülür üzülürüz... tozpembe hayatlara söveriz gerçekleri bıçak ucu kavgalar çarpar gözümüze *** bıçak ucu bir hayalde en çok biz acı çekeriz en çok kendimize kızarız bileylenmiş ateşler yanar mumlarımızda aydınlığımızda musallalar kurulur imdat yetmez kaçmaya vedalar uzatırız ateşimize sesimiz soğur dilimizde yakalanırız... oysa güz yangını yasadıklarımız bır daha izlenmesi mümkünatı çok oldukça pasaportsuz kaçarız kendimizden uzanırken köprüaltında gülümseyen kimliğimiz hüzne boyanır yüzümüz bıçak ucu bir hayalde gene sevindiririz martıları belkide en temiz beyaz onların makyajı akan yüzlerde dosdoğru tokat oluruz kurtuluruz kurt kapanı hayatlarımızdan baş kaldırırız... sesimiz boşluğumuzda yankılanır nefesimizde ateş böcekleri çoğalır belki belki anlamadan ben, sen olurum biraz belki sen ; delirmekten yüksünmeyen bir zavallı tomurcuk olursun doğurur bizi çamurlarda bir anne biraz yaşarız belki de... bir tezgah altı rüzgar eser kaçar dalından karanfil ansızın hapsolur gözyaşlarımız dağılır kanımızda çabucak hüzün kendimizden kaçarız.. gökyüzü düşer kuşlara tutunup ellerimize titreriz sıcaktan şımarır sokak çocukları belkide ilk kez alın teri kokar belki sosyete duvarları belki bizde yaşarız bir gün karanlığı sevmeyen mum kokulu bir hayatı filizleniriz gölgelerimizden kök salarız deliliğimizden kabuğumuzda gaddar ağrı diner biter içimizde kavgalar yırtılır siyahlarımız başkalarının düğümlerinden çözülür ellerimiz tutunup yağmurlar damlalarına aynı şehirde nefes alırız doya doya kavuşuruz... ŞİİRİME HAYAT VEREN ABDURRAHİM KAHRAMAN BEY E SONSUZ TEŞEKKÜRLERİMİ SUNARIM... GG ... |