42
Yorum
34
Beğeni
0,0
Puan
2136
Okunma


Kan kokusu sinmişti odaya.
Küçücük bedeninde,
Dolaşırken elleri şeytanın.
Kuzucuktu daha,
Dünyadan habersiz.
Masumdu yüreği.
Çırpındıkça battı,
Biraz daha ,
Gözünü et bürümüş bataklığa.
Kurt çoktan pençelerini,
Geçirmişti bileklerine.
Kaçamadı !
Sesini çıkaramadı !
Kocaman bedenin altında ezildi.
Daha da ufaldı.
Salyaları akıyordu lanetin,
Genç bedenine.
Ölesi geldi , Ölemedi !
Annesinin ördüğü belikleri ,
İp gibi dolandı boynuna.
Güzel gözlüsü kirleniyordu,
Annesinin Can kuzusu boğuluyordu.
Kaçamadı,
Koruyamadı da kendini.
“Amca yapma !” diyebildi acıyla
Ama durmadı “o”
Nefes bile alamadı korkmuştu.
Damgalanmaktan korktu,
Bağıramadı.
Sadece iki damla yaş aktı gözlerinden.
Biri kendi için
Biri de şeytani bedenin altında ,
Kaybolan çocukluğuna.
Ve…
Asıldı küçük bir fidan daha hayata.
Yemini bozuldu umudun.
Kurudu bir can daha.
Ekildi acımasızlık
Bir tohum daha atıldı,
Şeytanın tarlasına.
Ertesi sabah..
Üçüncü sayfaya düştü bedeni,
Dalgalar ve geç kalan adalet,
Bir deniz kıyısına vurdu masumiyetini.