Öp Vedanı
Veda ettiğinde dudak payı ellerindeydi,
Çekinme öp vedanı,son kez Ölüler öpmeden dudağındaki çizikleri, Her veda ölümcül yaradır sende, Çok mu sevdin dağılacak kadar acaba. Çok mu sevdirdin sevdanı dağıtacak kadar, Yoksa körmüydün sen. Karasevdan kördüğüm müydü bende, Biz mi çizemedik kader çizgilerini. Gözlerimi akıttığımda ellerine sabırsızca, Güneşi boğdum içimden istemeyerek. Ve ayak uçlarına astım geceyi, Alıp baş ucumdan gittiğinde şiirleri. Ve sen ölümcül sevdamken, Kırılan kalbimin kırıklarını hiç görmedin mi. Yüzüm gülüşlere kapalı liman, Ziyaretçileri harabelere hayran edasıyla. Terkedilen kırıl(g) anlardanım, Anlarım oldu senden inciyen inci/ten. Ayrılıkların kortejinde sesin havada yumruk, İnadına en önde söylenirken. Ayrılığın sınır boylarında askerce sis/perdeyim, Bıcak sırtı vedalarım sana ya/saklı şimdi. |