bir şehrin ortasında
kalabalıklarından soyunmuş sokak lambaları altında
yargılanmalı aşkım



ıslanırken kaldırımlar asice bir yağmurla
üşürken ben
sökülene kadar etim üstümden
dövülmeliyim belki

bir şehrin ortasında
örselenmeli isteklerim , kınanmalıyım
birileri yakmalı kıyasıya canımı
*sabah olsun artık* diye yalvarmalıyım
göz kapaklarıma kirpiklerim küfren uzanırken
acıya doymalıyım



dar gelmeli bedenim
ruhuma sıkışmalıyım
dudağımda senin adınla yanmalı bedenim
kendini beğenmiş bakışlar arasında sır olmalıyım biraz

bir şehrin ortasında
her yerim kanamalı
tuz basmalı doğruyu en çok bilen eller
evimin yolunu unutmalı
metruk limanlarda son bulmalıyım

sevginden kalkan etmeliyim kendime
tutmadığım ellerine sarılmalıyım


bir şehrin ortasında
kahve önlerinde silah sesleri
ayrılığı patlatmalı kulaklarıma
rüzgar belimde dolanmalı
yere düşen başım
kalktığında çarpmalı gözlerine



ölmemeliyim...



ama

ölüm kadar sessiz olmalıyım.









gün aydın olmamalı bana
dar bir boğazda son lokma olmalı,hazmetmeliyim


beni yazmalı en ünlü gazeteler
failim bulunmamalı

içime kadar sızmalı kaçak sancılar
inadına kapanmalı gözlerim


susarak her gün kıyılacaksa canıma
bin defa değil

bir defa severek ölmeliyim...










GG







...