HANGİ GECEYİ SABAHA İLİŞTİRSEM
Hangi geceyi sabaha iliştirsem
Bir “ben” kaybı olur dünya da Ne nefes aldığım ispatlanır Ne de mezarım bulunur bu şehirde İşte öyle bir şeydir yalnız kalmak Ne boş sokaklar anlar seni Ne de kalabalığın en daniskası Farklıdır bu yalnızlıklar Yürüdüğünü bildiğin halde Deli gibi koştuğunu zannedersin Kalbin ölürcesine çarpar Ne yaşadığını zannedersin Ne de ölüden farklı yaşarsın Bir deniz kenarına gidip Güçlü dalgalarla zayıf sesle konuşursun Hiç kimse duymasın Ama bağırayım istersin Ne kendini denize atmak istersin Ne de sağ kalmayı düşünürsün Yalnızlıktır işte tıpkı yıldızlar gibi Ne geceden kaçabilirsin Ne de gündüz parlayabilirsin Murat Tugan |