KINADIK VE UNUTTUK!/Yine on fidan gitti, yine on ocak söndü Beylerimiz kınadı, her şey normale döndü/ Fazla zaman geçmedi, bir gün önceydi daha Ne tez güler oldunuz? Unuttunuz ne çabuk? On yiğit şehit oldu son kez bakarak mah’a Böylesine bir yara hemen bağlar mı kabuk? Doğru ya! Ateş yakar yalnız düştüğü yeri Böyle gelmiştir böyle gider ezelden beri. Lâkin tepki göstermez, hep böyle susarsanız Bir gün sizi de yakar sönmek bilmeyen çıra "Höt" diyen karşısında korkar ve pusarsanız Sizin oğlunuza da gelir mutlakâ sıra O zaman anlarsınız yürek nasıl dağlanır? Bir şehidin ardından kaç ay, kaç yıl ağlanır? Şimdi biraz düşünün çıkarıp fesinizi Kolay mı getirilir yirmisine bir oğul? Haydi el ele verin, yükseltin sesinizi Tek çığlık cılız kalır, çoğul olmalı, çoğul Sizlere tüm bunları revâ görene karşı Öyle bir haykırın ki titretin bütün arşı Biz ki asil millettik, biz ki tarih yazandık Şöyle bir hatırlayın düşünüp mâzimizi Kadın erkek sırt sırta ne zaferler kazandık Yere göğe koymazdık şehit ve gâzimizi Tutuştuk, yanıyoruz, istiyor isek sönmek Tek çâre silkelenmek, tek çâre öze dönmek. Utana sıkıla derim ki: Ruhlarınız şâd olsun şehitlerim, Allah sabır verşin şehit aileleri. 4-5eylülikibinon2. . |