Basma-kalıpŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Basma kalıp, gideceksen ez ruhumu.
Gittin... Bitti... Kolay...
Bu şehri yakamam artık, Ama sen yapabilirsin. Uzaktan şöyle bir bak, Ateşin olduğu yerden duman, Bir noktadan başlayacak, Bir noktadan. Sonra ufka sar yüreğini, Doğacak güneşi bekle, Bil ki, Ben orada olmayacağım. Sonra, Kalbin attıkça, Felakete uğrayacaksın. Geçmişe dönmek isteyeceksin, Film şeridinden bozma yıkıntıların olacak, Ve bir bina hep sağlam kalacak. İşte ben, oradayım, Anlayacaksın. Ardından bir kalem adına hükmedecek, O yazacak, sen yaşayacaksın, O çizecek, sen görüneceksin, Sonra belki de "hiç" yazılmadan Tarihe gömüleceksin, Bir noktadan başlayacak, Bir noktada bitmeyeceksin. Gidebilirsin. Gitmek istersen, Kalemi bağlarım, Kalemi. | Emrah Nargöz | 5 Eylül 2012 Çarşamba, 01:50 | |