Yani diyorsun ki sen; beni benimle bırak gecenin kuytu yerinde..akşamın serinliğinde,uykunun derinliğinde..beni benimle bırak ..bari ilişme hayallerime..yarım yamalak gülücüklerinle kandırma beni..bırak adam gibi seveyim seni..ucundan tutulmuş bir bez gibi tutma beni yüreğinde..köşelere sıkıştırılmış eski bir iskemle gibi saklama beni bedeninde..bırak hayallerimde önemli kılayım kendimi..bari hayallerime dokunma...

Bugün benim düş günüm,adlı şiirim geldi aklıma şiirini.
her okuduğumda..ve ne kadınlar sevdim zaten yoktular..şiiri..aslında sevdiğimiz,sevdiklerimiz,sevmek istediklerimiz hep hayallerimizde yaşattıklarımız değil midir? Çünkü hayaller zedelenmez,gerçeğine vakıf olamadığın sürece eskimez,pörsümez,değerini yitirmez..
tıpkı hep gitmek isteyip de bir türlü gidemediğin,resimlerde görüp hayaller kurduğun şöyle bir dağ yamacında etrafı papatyalarla süslü güzelim bir ev tablosu gibi..evin dağa bakan taraflarında binbir rekli çiçekler..menekşeler..güller..gelincikler... hemen evin alt kısmında şırıl şırıl akan,insanın yüreğini ve hayallerini duruladığı bir ırmak..etrafında mini mini kuzular..sonra da tabloya kendini koyduğun sen..şöyle ellerin kafanın altında uzanmışsın çimenlere masmavi gökyüzünü seyrediyorsun..ırmağın sesi,kuzuların melemesi,kuşların cıvıltısı eşsiz bir armoni oluşturuyor..ruhun arınıyor hayatın tüm kirlerinden..kaptırıyorsun kendini sonsuz bir güzelliğe.. işte duvardaki resim ve hayaller...

Birgün bu tablonun aynısı veya benzeri olan bir yere gitmek nasip olursa,kimbilir belki de 'bu muymuş?' hayalimde canlandırdığım yerler de diyebiliriz..öyleyse bazı şeylerin uzakta ve hayallerde kalması daha güzel olanıdır..bu bazı güzellikler için geçerli olduğu gibi kadınlar için de öyledir çoğu zaman..değerini yitirmemesi için bazı güzellikleri uzaktan seyreylemek daha güzeldir..ulaşabilmek her zaman güzellik,mutluluk getirmez insana..bu muymuş yani,demek de vardır işin sonunda..büyük bir hayalkırıklığı yaşamak vardır...

O yüzden şiirini okurken,insanın hayallerinden de sevda şiiri yazabileceğini daha iyi anladım...

Şiirini okurken dilimden dökülen mısraları buraya aktarayım :

AĞLAMA...


Ağlama,kirpiklerim ıslanmasın
kuytu bir köşede
bir düş daha intihar etmesin
yanaklarımda
Ağlama,kırılgan umutlarım
alıp gitmesin başını
kimsesiz sokaklarda
derin bir sessizliği taşımasın
damarlarında...

Ağlama,ağlama ki hep bende kalasın
senli rüyalar terketmesin beni..
Ağlama..ağlama ki bakışların
ömür boyu hüzün olup
asılı kalmasın
dudaklarımda.... ağlama... (med)

Rabbim ebeden yar ve yardımcın olsun kardeşim...

Ve sözlerimi Atilla İlhan'ın şiiriyle noktalayayım..şiirine ruhen benzer bulduğum o güzel şiirle ... :



ne kadınlar sevdim zaten yoktular
yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
azıcık okşasam sanki çocuktular
bıraksam korkudan gözleri sislenir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir
hayır sanmayın ki beni unuttular
hala ara sıra mektupları gelir
gerçek değildiler birer umuttular
eski bir şarkı belki bir şiir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir
yalnızlıklarımda elimden tuttular
uzak fısıltıları içimi ürpertir
sanki gökyüzünde bir buluttular
nereye kayboldular şimdi kim bilir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir







Mürsel Emre DOĞAN tarafından 9/5/2012 6:16:31 PM zamanında düzenlenmiştir.