Ellerimi Bıraktığında
Sen ellerimi bıraktığında,
Avuçların uçurum oldu bana... Kaç kez düştüm, Kaç kez öldüm sonra, Bilemezsin... Bir kere bile mahşer yüzü görmedim, Dirilme umutlarımın bile gözü kapalıydı. Gömmeyi unuttuğun bir cesettim, Herhangi bir yerde azap gördüm bu yüzden, Herhangi bir "yerlerde!" Sen ellerimi bıraktığında, Tutunacak başka hiçbir şey kalmamıştı artık... Sondu işte, Başka yoktu! Çünkü diğer eller tıklım tıklım, Çünkü diğer eller hep doluydu! Elimde değil diyordun ya, Yalandı! Elindeydi işte ellerim, Bırakmasaydın; Düşmeyecektim... Ahmet Kastancı |