Azizim leylâDiline pranga vur gönlünü yarene aç iki günlük dünyada insan insana muhtaç neye yarar ki söyle ahh azizim Leylâ o izim şu bu izim eyy gözleri elâ eyy başıma belâ vahşi çiçeğim aziziim Leylâ gördüğün gibi imgelerim yalınayak kelimelerimin ucu yanık bir üşümedir tutar beni senin yalnızlığını düşününce yazmaktan korkuyorum güzelliğini (tutuklarlar diye yüzündeki tebessümünü adın gül olmasa da gül yine Leylâ) takarlar kulağına demirden bir küpe sığınmacı giydirip kimliğine sürerler seni kendinden aldırmazlar göz yaşlarına bu kanı donmuş insanlar yollarlar seni sınır dışı ederler azizim azizem Leylâ belki de kimbilir ha memleketin Üsküp’e sevinirsin bilirim dersin bu da sürgün mü (yardan ayrılması olmasa) dersin ki bu mu sürgün ayrılmanın hüznüyle üzgün üzgün düşerken yola sakın bir yere ayrılma diline pranga vur gönlünü yarene aç neye yarar ki söyle o izim şu bu izim Leylâm azizim bekle beni belki bir gün belki bir gün ben de gelirim 2/Eylül/2012/Pazar/Bodrum Yüksel Nimet Apel |
Misralar ki ilham kaynagi..
Israrli bir kalem
Siir bir yurek..
Tebrikler, tesekkurler..
Eyvallah..