BİR SONBAHAR GÜNÜYDÜ
Çisil çisil bir yağmur ıslatırken kalbleri
Bahtsız kuşlar büzüldü, bir sonbahar günüydü Evlerin gözlerinin buğulu perdeleri Sökülerek süzüldü, bir sonbahar günüydü Bir anne yüreğiyle denize koşuyordu Solup bitmiş yapraklar ölmeye düşüyordu Bir sokak kedisiyle bir ayak üşüyordu Kentin sarı/yer’inde bir sonbahar günüydü Savururken güz yeli yerde cansız yaprağı Karamsarlık örüyor ruhuma hüzün ağı Bülbüller göçüp gitti, bozuldu sevda bağı Baykuş cangamasında bir sonbahar günüydü Uğramış sayfalara ölüm,solmuş yapraklar Kefen olup sarılmış, damatlık, ak duvaklar Devrilmiş kesilmişler, yel estiren kavaklar Albümde hayal meyal bir sonbahar günüydü Semaverde tütüyor yitip gitmiş seneler Sonbahar fısıltıyla neler söylüyor neler Diyorki:kâşâneydi zavallı viraneler Işırken Huve’l Baki,bir sonbahar günüydü poetique 2012 |
şiir başka nedir?
tebrikler
teşekkürler