GÜN BATIMI ZAMANI
Derin dipsiz ufukda, hayal bağlar dilimi
Masmavi marmaranın sapsarı bir dilimi Marmara sarı deniz,boğaz altın bir nehir Kimsesiz kızkulesi,denizde metruk şehir Sarardı ağaç,yaprak,çimen çiçek baharda Gün sonunda yaşanır an be an sonbaharda Yandı su sahil kuşlar,yol durak geçit yandı Renkler bir bir sönünce tek kül rengi kalandı Yeşil sıvı bir kabuk,bağladı suyun üstü Semâvî damlalarla ağladı suyun üstü Zaman-yer kızıllaştı,kıpkızıl şimdi hüzün Müjdeler! Ahmet Haşim,göçedip gitmekte gün Çelik rüzgar pruva,acımasız esiyor Saf altûnî halıyı yırtıp yarıp kesiyor Gri giysileriyle, evler donmuş hayalet Yoksul bacalarından tütmektedir asalet Deldi suyun karnını martının sert gagası Vee avın yüzgecinde,ölümcül prangası Kırılır kol kanadım,söner gözümün feri Marazî duyarlıktır bende akşamüzeri Boz hâkî beyaz kuşlar,solmakta kanat kanat Şiirden gönüllere dolmakta sonsuz sanat Şair! Ressam! Bestekar! acz ile boyun bükün! Kudret eli önünde akşamüstü diz çökün! poetique Ocak 2015/istanbul |
Gönülden tebrik ederim. Kaleminiz daimi olsun.
Saygılarımla.