SEN GERÇEK SEVEMEZSİN
Yıldızları topladın sevgi uğruna,
Şarkılar şiirler yazdın, içinde özlemini, Dile getiren. Sevdanı haykırdın masmavi gökyüzüne , Kıyıya vuran sakin dalgalara , Duyurmak için sesini. Çıplak ayakla koşardın cam kırıkları döşeli, Bin bir dikenli gül sandığın yolları, Kitlenmiş ti yüreğin sevgin adına, Duymuyordun kanayan yaran acısını. Neydi sana bunları unutturan, Öfkeden deliye döndüren, Sadece asılsız kıskançlık mı? Sevgi den yanan yüreğin kör olmuş adeta, Kin nefretle dolu bakan gözlerin karşımda. Sımsıcak ellerin, buz tutmuş yüreğin Tutmuyor eskisi gibi özlemle ellerimi, Öbek olmuş avuçların da kar tenteleri, Poyraz esiyor savuruyor gönül bahçeni. Ellerinle diktiğin kırmızı karanfili, Sevdanla su verdiğin, Bakmaya Kıyamadığın , Pembe mavi, sarı, Çin gülünü. Sevgi köyün de kırık dökük barakada Umutla yaşayan ağlayan narım, Umutsuz yarınsız günsüz güneşsiz, Tam nefes almaya başlamışken, Fakir kalbim yine, avuçlarımda tek kaldı. GÜLŞEN Sarıoğlu 30.8.2012 |