yalnızlığı günahına örten günışığı
yakarışlarımda uçuşurken laneti sessizliğin
teslim aldım tüm sözleri hakkın yok artık konuşmaya karşımda satır araları da silindi döküldü izlerine berrak su yüreğime attığın bombaların enkazında kayboldu aşkın kalp atışları tükendi soluk serdim bütün aşklarımı masaya mezesi oldu sevişmelerim sarhoşluğuma utandım utanmayışıma... ayrılığa düştü bütün sözlerim alevlere bulandım kızılında yokluğunun yalvardı ihtirasım ateşleri yakarken sözsüz şarkılarda şimdi sevdalarım hangimiz dillendik de söylenemezleri döktük ve görünmezi gördük yaşadım…yaşlandım sorgulamadan ki zaman işliyor inceden oyasını yüreğe... yollara vurulmuş yarınlar her şey hala bilinmezde! bomboşum...ve bomboşsun yokluğunda sevdanın sırra kadem basmış güneş neredesin? düğün/cenaze...ölüm/yaşam... siyah/beyaz...başlangıç/bitiş ruhum sonsuzlukta! karanlıklarda ışıdı gözlerin neredeyim? her günaha bir yalnızlık ve artık ikimiz de yalnızız günahların hepsi benim... atilla güler |
Kutladım güzell şiirinizi..