ben öldüm...
düşledim…
sensizliği düşledim ellerinin sıcaklığında fırtınalar üşüttü benliğimi zemheri soğuğuna düçar oldu yüreğim düşledim… sensizliği… Gayya kuyusuna düşmüşçesine kahroldum karanlığın keskin uçlarına vurdu yüreğim lime lime oldum gül kokan ellerinde kan ile resmettim sensizliğimi… düşledim… dipsiz kuyularda sensizliği ve öldüm… yanımda iken dayanamadım ayrılık düşlerine nasıl dayanır; nasıl nefes alırım?düşlerimin gerçekliğine… düşledim gidişini ve nefeslerim dondu; ben öldüm… Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |