VEDA MEKTUBUBir veda mektubuydu amacım Sessizce git diyecektim Kalemi elime alınca fikri şaştı İstemeden beni yoldan çıkardı. Suç benim değil bu yüzsüz kalemin Ben ne düşünürsem düşüneyim Kalem bildiğini okuyacak Yürekden geçenleri boş kağıda saçacak. Buyrun kalem Buyrun yürek sayfam...... Öyle git ki benden ağır ağır İzi kalmasın açan yaprakların güne bakan tarafında Karanlıklar yakışır karanlık yüreklere Öyle bir beste yap ki ayrılığa ait Daha önce hiç akla gelmemiş olsun Hiç bir ozan çalamasın çirkefliğini. Tilki dağda kurnazdır Akla gelmedik fırıldaklar çevirir Sen öyle bir fırıldak çevir ki Utansın Tilki insin ovaya Sen yakışırsın ancak o dağların yamacına. Kına yakışır gence Alırda sürer eline Öyle git ki bileyim bende öldüğünü Yakacağım en alasından en kızılından saçlarıma Kınanın hasını görsün ibret-i alem Görsün herkes aşkı satanı nasıl kızıla boyadığımı Çok mu yeni aşka merhaba desem Elime mi yapışır? Gönlüme mi yakışır adam gibi adam sevmek Yapışmadın ya bana, rengi çıksın kağıda Renkler sana yakışır ancak Bukalemun gibisin nasılsa Her renge girersin arsızlığınla Beni düşünme sakın Senden sonra ne yaparım diye Yolun başında adamlığı seç derim Baktım olmadı geç derim Üzülmem fazla senden çok ortalık da Nasılsa adam gibi bir adam çıkar kaşıma. Kalem yoruldu artık çirkinliği yazmaktan Karalıyor boş kalan sayfanın sol yanını Kırmızı bir kalp çizmiş içinde sen olmayan Yeter dedi bitirelim bu sayfayı Koy zarfa gönder sahibine Biz başlıyalım beyaz yeni bir sayfaya. Gülümsedim kalemime tatlı bir öpücükle Son satırları karalattım istemese de Ve ben dedim Ve kalem yazdı Mektubuma son verirkene O fırıldak gözlerinden öpüyor Hayatta hak ettiğin kadar mutluluklar diliyorum. Ayvazım DENİZ |
sade bir dilin akıcılığında buruk anlatım
kutlarım kalemi.