Titremek
Bu sabahlardan adam olmaz sevdiğim
Bu şehirden bu rüzgarlardan Hele ki bizden bir dediği diğerini tutmaz aşktan hiç Gurbette belli olur kim olduğumuz hasrette Yürek demlendikçe soğuk yalnızlıkta belli olur Bu yollardan adam olmaz bu yoldan çıkaran gökyüzünden Yaralarım kabuk bağlamış kelimelerden Bu yürekten yersiz seferlere çıkan Bozgun kolleksiyoncusu çok bilmiş ayyaş Kanımı içirmiş meğer bana saki Canım akmış damarlarımdan Tek yaptığım titremekmiş anlamsızlığın hararetinde Benden adam olmaz sevdiğim |