Giderken.....Gün geceye tutuklu zaman durmaz. Elde avuçta kalan birkaç kelime dünden. Ardına bakılan bir ömür verimsiz , çorak. Bugün , ise çoktan başlamış seyr-ü sefere. Zaman kırılgan ve hızlı geçerken , Farkındalıklar eksik insanlarımıza dair. Ölüme beş kala çan sesindeyken kulaklar, Hatırlanır eksiltilen sevgiler ve hayata dair ne varsa. Genzi yakar ölüm kokusu ta uzaklarda da olsa. Burun direği sızlar gözüne geldikçe sevdikleri. İç çekemez bile yanar bütün beden. Kahretsin ! diyecek kadar da olmamıştır vakit. Son bir nefes çekesi gelir teninin kokusundan, Eller saçları okşamayı , gül yüze son kez bakmayı. Ama ardına bile bakamadan bir gemi gelir limana içi solgun yüzler. Ağlamaklı olmak ister, oysa kurumuştur çoktan gözyaşları. Ve , keşkeler için dahi keşkeler düşer dillere. Son bir kez sarılmayı arzu etse de yürek, Ömür dolmuştur , çok geçtir artık..! Sarılacak tek bir şey vardır ! o da iki metrelik kumaş. Seslendirmesi için Şair Arkadaşım Ümit Erdoğan (Kuntz) ’a teşekkürlerimle... |