" günahlarımla ölebilirim "Sakladığın yerden çıkartma beni, günahlarımla ölebilirim Gözlerinin gülmesi için beni hiç sevmemelisin Çünkü kavgalı bakarım ihanete Ben ıssızlaştıkça kalabalıklaşırsın Senin kokun rüzgarlarla seviştiği vakit bile, Ağlarım Ama kimse görmez ıslandığımı Dur deme Asya ! Gidiyorum dediğimde Ölümü hissettiğim zamandır en yalnızlaştığım bu mevsim Dağ başında bir mezar taşı kadar kimsesizim Bak yine sebepsizce düşüyorum bulutlarlardan Ve öyle çok üşüyorum ki Bahşiş dağıtıp hüzünlere Demek ki aşk, Bir kenar mahalle yosmasıymış Her gülüşümde utandırdığım için seni, Üzgünüm Yağmur mevsimleri ayrılığa tarıyor saçlarını Geçmiş zaman delikanlıları gibi göğsüm kabarmıyor artık Sevda, can pazarında öncüsüdür kavganın Farkında mısın ? Pespaye kelimelerle felsefe yapmıyor artık şair Sararmış kağıtlara düşüyor gözlerinin rengi Bir kara sevdadan yadigar usul usul Yarına söylenecek masallarda beni bul ! Artık hiçbir şey bilinen zamanlarda değildir ……… Senin için kırdım kalemimi asya ! Gümüş kupalardan kanımı içsin diye akbabalar Sanır mısın yüreğime çöreklenen uzakta oluşunun ağırlığıdır ? Parmaklarımın ıslaklığı ile hapsettim seni gönlüme Tâ ki turna berraklığında Bakir bir deniz kadar masumsa bakışların ……… Bana zemheri soğuk değildir asya ! Sevda, gelincik tarlasına kanadını düşürmüş… . --- aras ---- |
harika bir şiir okudum.Seçkin kaleminizi
hüzünlü eserinizi tebrik ediyor saygılar sunuyorum..