ŞADIRVAN

Adımlar milenyumları ölü doğurdular
Ölü adımlar gülüyordu tekerleklerde
Yürüdükçe tekerlekler yeni çağlara
Aydınların bilekleri çürütüyordu zincirleri.
Sonra öküzler dolaştı
Kafatasları içinde sanallaşırken özgürlük.
Tekerlekler unutuldu müzelerde
Adımlar taşlara oyuldu füzelerle.

Gıcırdamadı tekerlek
Dilini yakmışlardı yasasız burçlar boğazda
Tabakta Kleopetranın sidiği kokardı;
Her kalem tutan ele bin mermi salladı
Safran sarı bir fabrikatör yüreği.
Gerçek çırılçıplak vurulmuş, ölümde
Sergilenir çeşme başında
Kuytuda kanla yıkar ellerini
Yüreğindeki ayna tükürürken yüzüne
Devşirilmiş kimliksizleştirlmiş bir devşirme.

Devşirme asar bir büyük komutanı dala
Bir çaycı doğrar etlerinin utanmazca
Pişirip satar ikiyüzlü sokak çavuşlarına
Ata biner koşar tekerlekler
Kaşınan yerini kaşıyor tekerlek
Ergenlikle göğüsgöğüse bir kız
Namlunun içinde düşünürken özlemi
Bri çıplak kızılgül oluyor şadırvan önünde.

MUSTAFA SÖYLEMEZ 11.08.2012